Bu yazı nicedir kendi iç sesimim benim yaptığı bir diyologtur aslında....
Çok uzun olacak yada olmayacak , bilmiyorum... Fotoğraf yok, anı yok; moda yok .... !! Sadece İNSANLIK nedir konulu bir yazı ne kadar ilginizi çeker onu da bilmiyorum... Okunsun diye değil, içimde büyüyen nefreti, iç sesimden uzaklaştırmaya yarar belki diye yazıyorum!i$in kotusu kizginlik degil hissettigim b Bu yaziyi hayal kirikligi ve gozya$larimi cesurca akitarak yaziyorum !
Blogger dünyasına yeni adım atanlardan mesaj mail çokça alıyorum.. Her seferinde okuyup, '' hadi bakalım , hayırlısı '' diyorum çünkü; bu dünya berbat bi yer ! Haaa , sadece blog dünyası mı berbat, tabii ki değil !
İnsan bir hevesle atıldığı bu dünyanın içine kumanda panelini elinde kahvesiyle , her posta yorum bırakarak, neşeyle yazılar hazırlayıp , heyecanla paneline girip ''yorum var mı acaba'' diye heyecanla açarak başlıyor ...
Lakin işin içine hırs, para ve başarı girince alt üst oluyor ! Herkes mi böyle , tabii ki değil.. Bu dünyada ''iyi ki varlar '' dediğim, önceki '' iyi ki varlar'' dediklerimi hatırlayınca, aslında demeye korktuğum bir kaç insan var ...
Ben bu sürece gelebilmek için bazılarına göre biraz, az biraz daha zorlandım.. Çünkü '' Manisa '' gibi ufak bir şehirde ''blog mu? o ne '' diyen insanların ortasında, aradığını hiç bir zaman bulamayan ben bi anda ''Nimo'ya '' dönüştü... Kimsenin hikayesi kolay değil muhakkak ama kimisi de şanslı doğar.. Hiç bir zaman channel çantam, Nine West ayakkabım, bir dolap dolusu kıyafetim olduğu için sevilmedim ...
Önceden sana yorum yazan blog dostların bir anda ortadan kaybolabilir... Yada piyasaya yeni girdiklerinde '' şunu nasıl yapalım '' '' aaa buaraya ürün versem mi'' gibi fikir alışverişinde bulunan, seni yerlere göklere koyamayan bloggerlar bir anda, kendilerine başka çevreler edinince cuvaldızı kendinden önce sana batırabilir !!! Yada işin içine hırs, para girince birden patlamaya hazır bir mayın gibi, açığını yakalmaya çalışan avını sinsice takip eden bir aslan gibi olabilirler !!!
Bana ulaşan herkes iyi bilir, bir kere kimseyi geri çevirmişliğim yoktur... Yardım, öneri isteyen insanlara malzemelerimi aldığım yere kadar söylerim, gocunmam !! Kaç kişiye oturup , blog açmışlığım var ! Çünkü canım ablam Sesiber ' den öğrendiğim en güzel şey ile çok iyi bilirim ki '' herkesin ekmeği ayrıdır... ''
İddia ediyorum şu yaşadığım şehirde yaşayıp benim kadar ilerleyebilecek insan bir elin parmağını geçmez !!! Bu zamana kadar en dibe vurduğumda, ayağa kalkışım hep içimdeki '' iyi şeyler olacak '' inancıdır !
Şimdi ne durumdayım, hemen anlatayım sizlere... Bir kaç blogger/tasarımcı arkadaş butiklere ürün vermemi engellemiş ! Peki '' neden ? '' Bir insanın ekmeği ile oynayan bir grup ne kadar ayakta kalabilir sorarım size! Yada bu hırs insanı gün geçtikçe tüketmez mi? Ben blog ortağım beni yarı yolda bırakıp, sessiz sedasız gittiğinde ( ki kendisi de tasarımcıdır ) asla bunu yapmadım ! Kinse kin, en baba kin bende idi o dönemler !!! Ona yaptığım koleyeyi küpeye dönüştürüp sattı, ses bile çıkarmadım ! Ben nasıl ortak çalıştığımız butiğe gidip '' şundan ürün alma '' derim yada bunu yaptıktan sonra nasıl uyurum !!!
Ama diyorum ya herkes böyle değil elbet...
Bu yazıyı , bu dünyaya adım atmak isteyen yada yeni adım atmış arkadaşlar okuyorsa kulaklarına küpe olsun... Ziraa canım çok yandığı bir gün sevgili Tuğba Tunçkaya dedi ki '' İnsanlara neden bu kadar iyi davranıyorsun ki , bırak onlar sana iyilik yapsın !! '' Benim en büyük hatam herkese '' aman iyi olsun, aman şu da tanınsın, aman yardımım dokunuyorsa ne ala '' demem oldu, şimdi biliyorum !!!
Arkasından konuştuğu insanın yüzüne gülen, hırsına kapılıp giden, hiç korkmadan dinlemeden insanları yeren bir çok kişi tanıdım !!!
Ben her zaman ustaların elini öpmeyi bildim .... Bana bunu öğretti ailem ! Çocukluğumu kreşlerde geçirmiş biri olarak paylaşmayı da çok iyi bildim.. Ama bu dünyada öyle dönmüyormuş maalesef.. Herşey al gülüm ver gülümmüş , ne acı !!!
En büyük kırıklıklarım hep bu sebebten gelir başıma, ben herkesi kendim gibi bilir yaklaşırım...İçlerinde saklıymış amansız kini, para olmuş hepsinin dini !!! ben yükseldikçe parmaklarını gözüme sokmaktan hiç çekinmediler, yoluma taş koydular... Bütün bunların hepsi anlık hevesler işte, şükür yiyecek ekmeğim, ailem var...
İNSAN MI SAHTE PARA YAPAR YOKSA PARA MI İNSANI BU KADAR SAHTE ???
insanların yaptığı sahte paralar kadar , paranın da yaptığı sahte insanlar varmış demek ki bunu öğrenmiş oldum !! Olsun ... Hayatta herşey tecrübe ile sabit! Nasihat kesmiyor kimseyi ...
Çok uzun olacak yada olmayacak , bilmiyorum... Fotoğraf yok, anı yok; moda yok .... !! Sadece İNSANLIK nedir konulu bir yazı ne kadar ilginizi çeker onu da bilmiyorum... Okunsun diye değil, içimde büyüyen nefreti, iç sesimden uzaklaştırmaya yarar belki diye yazıyorum!i$in kotusu kizginlik degil hissettigim b Bu yaziyi hayal kirikligi ve gozya$larimi cesurca akitarak yaziyorum !
Blogger dünyasına yeni adım atanlardan mesaj mail çokça alıyorum.. Her seferinde okuyup, '' hadi bakalım , hayırlısı '' diyorum çünkü; bu dünya berbat bi yer ! Haaa , sadece blog dünyası mı berbat, tabii ki değil !
İnsan bir hevesle atıldığı bu dünyanın içine kumanda panelini elinde kahvesiyle , her posta yorum bırakarak, neşeyle yazılar hazırlayıp , heyecanla paneline girip ''yorum var mı acaba'' diye heyecanla açarak başlıyor ...
Lakin işin içine hırs, para ve başarı girince alt üst oluyor ! Herkes mi böyle , tabii ki değil.. Bu dünyada ''iyi ki varlar '' dediğim, önceki '' iyi ki varlar'' dediklerimi hatırlayınca, aslında demeye korktuğum bir kaç insan var ...
Ben bu sürece gelebilmek için bazılarına göre biraz, az biraz daha zorlandım.. Çünkü '' Manisa '' gibi ufak bir şehirde ''blog mu? o ne '' diyen insanların ortasında, aradığını hiç bir zaman bulamayan ben bi anda ''Nimo'ya '' dönüştü... Kimsenin hikayesi kolay değil muhakkak ama kimisi de şanslı doğar.. Hiç bir zaman channel çantam, Nine West ayakkabım, bir dolap dolusu kıyafetim olduğu için sevilmedim ...
Önceden sana yorum yazan blog dostların bir anda ortadan kaybolabilir... Yada piyasaya yeni girdiklerinde '' şunu nasıl yapalım '' '' aaa buaraya ürün versem mi'' gibi fikir alışverişinde bulunan, seni yerlere göklere koyamayan bloggerlar bir anda, kendilerine başka çevreler edinince cuvaldızı kendinden önce sana batırabilir !!! Yada işin içine hırs, para girince birden patlamaya hazır bir mayın gibi, açığını yakalmaya çalışan avını sinsice takip eden bir aslan gibi olabilirler !!!
Bana ulaşan herkes iyi bilir, bir kere kimseyi geri çevirmişliğim yoktur... Yardım, öneri isteyen insanlara malzemelerimi aldığım yere kadar söylerim, gocunmam !! Kaç kişiye oturup , blog açmışlığım var ! Çünkü canım ablam Sesiber ' den öğrendiğim en güzel şey ile çok iyi bilirim ki '' herkesin ekmeği ayrıdır... ''
İddia ediyorum şu yaşadığım şehirde yaşayıp benim kadar ilerleyebilecek insan bir elin parmağını geçmez !!! Bu zamana kadar en dibe vurduğumda, ayağa kalkışım hep içimdeki '' iyi şeyler olacak '' inancıdır !
Şimdi ne durumdayım, hemen anlatayım sizlere... Bir kaç blogger/tasarımcı arkadaş butiklere ürün vermemi engellemiş ! Peki '' neden ? '' Bir insanın ekmeği ile oynayan bir grup ne kadar ayakta kalabilir sorarım size! Yada bu hırs insanı gün geçtikçe tüketmez mi? Ben blog ortağım beni yarı yolda bırakıp, sessiz sedasız gittiğinde ( ki kendisi de tasarımcıdır ) asla bunu yapmadım ! Kinse kin, en baba kin bende idi o dönemler !!! Ona yaptığım koleyeyi küpeye dönüştürüp sattı, ses bile çıkarmadım ! Ben nasıl ortak çalıştığımız butiğe gidip '' şundan ürün alma '' derim yada bunu yaptıktan sonra nasıl uyurum !!!
Ama diyorum ya herkes böyle değil elbet...
Bu yazıyı , bu dünyaya adım atmak isteyen yada yeni adım atmış arkadaşlar okuyorsa kulaklarına küpe olsun... Ziraa canım çok yandığı bir gün sevgili Tuğba Tunçkaya dedi ki '' İnsanlara neden bu kadar iyi davranıyorsun ki , bırak onlar sana iyilik yapsın !! '' Benim en büyük hatam herkese '' aman iyi olsun, aman şu da tanınsın, aman yardımım dokunuyorsa ne ala '' demem oldu, şimdi biliyorum !!!
Arkasından konuştuğu insanın yüzüne gülen, hırsına kapılıp giden, hiç korkmadan dinlemeden insanları yeren bir çok kişi tanıdım !!!
Ben her zaman ustaların elini öpmeyi bildim .... Bana bunu öğretti ailem ! Çocukluğumu kreşlerde geçirmiş biri olarak paylaşmayı da çok iyi bildim.. Ama bu dünyada öyle dönmüyormuş maalesef.. Herşey al gülüm ver gülümmüş , ne acı !!!
En büyük kırıklıklarım hep bu sebebten gelir başıma, ben herkesi kendim gibi bilir yaklaşırım...İçlerinde saklıymış amansız kini, para olmuş hepsinin dini !!! ben yükseldikçe parmaklarını gözüme sokmaktan hiç çekinmediler, yoluma taş koydular... Bütün bunların hepsi anlık hevesler işte, şükür yiyecek ekmeğim, ailem var...
İNSAN MI SAHTE PARA YAPAR YOKSA PARA MI İNSANI BU KADAR SAHTE ???
insanların yaptığı sahte paralar kadar , paranın da yaptığı sahte insanlar varmış demek ki bunu öğrenmiş oldum !! Olsun ... Hayatta herşey tecrübe ile sabit! Nasihat kesmiyor kimseyi ...
